Het Entrepotdok bestaat uit een rij van 84 monumentale pakhuizen, die in de periode van 1708 tot 1829 in fasen zijn gebouwd. De pakhuizen dienden als tussenopslag van goederen die op doorreis waren. Het was een tolvrij douanegebied met een poortgebouw aan het Kadijkplein. Vanaf 1892 raakte het Entrepotdok zijn specifieke douanefunctie kwijt, nadat de gemeente een nieuw blok pakhuizen had laten bouwen aan de Cruquiusweg. Het oude Entrepotdok werd een normale goederenopslag.

In de jaren-‘70 van de vorige eeuw raakte het Entrepotdok buiten gebruik en werd het terrein van de voormalige pakhuizen een onbegaanbaar gebied. Er ontstonden ideeën om van de voormalige pakhuizen woningen te maken. Hoewel veel van de pakhuizen waren verwaarloosd, bleek uit technisch onderzoek dat het fundament en casco van de meeste pakhuizen goed genoeg was om bewoonbaar te maken. In opdracht van toenmalige woningbouwvereniging De Dageraad, komt het project in handen van architectenbureau Van Stigt.

In het bouwplan werden de bestaande ruimten zoveel mogelijk benut en de karakteristieken van het complex gerespecteerd. De onderste 42 meter diepe verdieping werd bestemd voor bedrijfunits, bergingen en parkeerplaatsen. Daarboven werden in het middengedeelte stukken uit de pakhuizen gesloopt, waardoor binnenhoven ontstonden en voldoende licht in de woningen. Het project is een spraakmakend voorbeeld voor herbestemming. Bureau Van Stigt ontving de Europa Nostra prijs, voor sociale huurwoningen in een monument. Het bouwteam ontving de eerste Nationale Renovatieprijs.